Een historisch overzicht

 De fanfare Sint Cecilia werd gesticht op 11 november 1952 en kreeg de naam die ze nu nog steeds draagt, “Vlaamsche Katholieke Fanfare Sint-Cecilia Welle”. Een 22-tal enthousiaste muziekliefhebbers boden zich aan als muzikant en dit onder leiding van dirigent Jozef Muylaert. Als eerste voorzitter fungeerde Dokter Achiel Van Schelvergem.
Reeds in 1955 nam de fanfare voor het eerst deel aan een provinciaal tornooi. Dit met een onmiddellijk succes, want de fanfare kon zich plaatsen in tweede divisie. Dit was toch een bewijs van een goed muzikaal peil der muzikanten.
Langzaam groeide ook de vereniging en het muzikantenaantal. Heel wat steunende leden en sympathisanten boden de fanfare wat meer armslag.
Er werden betere instrumenten aangekocht en de orkestrale bezetting werd uitgebreid. Bij het provinciaal tornooi van 1957 volgde dan ook een promotie naar eerste divisie.
In 1958 werd de fanfare Sint-Cecilia lid van FEDEKAM, de federatie van katholieke amateursmuziek maatschappijen.
Haar stijgend succes vormde een stimulans en mondde uit in meer harmonische prestaties. De jaarprogramma’s werden geleidelijk zwaarder gestoffeerd en er kwam ruimere variatie in het repertoire.
Een eerste hoogtepunt werd bereikt toen de fanfare er op het provinciaal tornooi van 1961 in slaagde met “uitmuntendheid” te worden beoordeeld.
Sint-Cecilia Welle verwierf langzamerhand bekendheid in de Denderstreek en ook daarbuiten. Op de verschillende tornooien waaraan zij deelnam, wist zij haar kunnen te bevestigen.
In 1969 kwam er zelfs een uitbreiding met een meisjestrommelkorps en vanaf 1970 kreeg elke muzikant een zelfde uniform.
Onder het motto “Al groeiend, bloeiend” werd geen moeite gespaard om het peil van de fanfare voortdurend te verbeteren.
In 1971 werden die inspanningen bekroond met de promotie van de fanfare naar eredivisie. Op dat ogenblik de hoogste provinciale onderscheiding. De fanfare werd een veelgevraagde gast bij allerlei manifestaties tot ver over de provinciegrenzen heen.

Met het veel te vroege overlijden van de voorzitter, Dokter Achiel Van Schelvergem, in 1973, verloor de fanfare één van haar bezielers en stuwende krachten. Na een korte interim periode van Roger Van Mol werd hij opgevolgd door Emiel De Schrijver, die op een verdienstelijke manier het vernieuwend beleid van zijn voorganger verder zette. Zo namen vanaf 1974 de meisjes van het trommelkorps meer twirling werk voor hun rekening en werd meer aandacht besteed aan choreografie.
In 1976 werd een nieuwe voorzitter gekozen, Albert De Bruyn. Onder zijn leiding vierde de fanfare in 1977 haar 25-jarig jubileum. Dat jaar stonden bijvoorbeeld niet minder dan 41 activiteiten op het programma.
Het begin van de jaren ’80 betekende voor Sint-Cecilia Welle een periode van vernieuwing. Steeds meer jonge muzikanten kwamen de vereniging vervoegen.
In 1980 kreeg de fanfare een nieuwe voorzitter, Jean Englebert en in 1981 nam Eric Sergooris het dirigeerstokje over van Jozef Muylaert. Daarmee werd een onvergetelijke periode in de geschiedenis van de fanfare afgesloten.
Met Eric Sergooris als dirigent werden andere accenten gelegd. De fanfare bereikte nieuwe hoogtepunten. Onder meer toen ze in 1983 provinciaal Fedekam kampioen werd en in 1984 tweede eindigde in het nationaal kampioenschap te Mechelen.
Ook de vieringen van het 30- en 35-jarig bestaan zouden muzikale hoogstandjes worden.

De verkiezing van Dokter Luc van Schelvergem tot nieuwe voorzitter in 1984 heeft de prestatiedrang van de fanfare nog aangewakkerd. Er kwamen nieuwe initiatieven zoals het organiseren van een “Dag van de muziek” of van verschillende muzikale happenings. De fanfare werd tot een steeds grotere maturiteit gebracht en de “Big Band”, gevormd in de schoot van de vereniging, moest bijdragen tot het uitdragen van haar faam.
Op 4 november 1989 gaf de fanfare Sint-Cecilia een eerste concert in het C.C. De Werf, Aalst. Het werd een onvergetelijk hoogtepunt in haar toch al rijke geschiedenis. Sindsdien verzorgt de fanfare ieder jaar een concert, afwisselend in de parochiale kerk van Welle en in het C.C.De Werf te Aalst.
In 1992 werd verbroederd met Lottem en met Broekhuizen in Nederlands Limburg.
Om haar toekomst te verzekeren was de fanfare ook gestart met een eigen jeugdwerking. Zo ontstond de speelgroep “Ceciliaatje”. In maart ’92 kwam er een eerste vorm van erkenning toen de speelgroep mocht optreden in het voormalig BRTN programma ”Mijn hart is vol muziek”
Als stimulans voor haar jeugdwerking werd in 1994 de muziekschool “Sint-Cecilia” opgericht met een eigen lokaal in de Regentiestraat, ook wel “De witte villa” genoemd. Sinds de sluiting van “Botjeshof” werd het ook repetitielokaal en vergaderruimte.
De fanfare verloor met het ontslag van Eric Sergooris een bekwaam dirigent, met wie ze vele onvergetelijke muzikale momenten had beleefd. Guido Jacobs nam de fakkel over en bevestigde in 1993 met het derde werfconcert, de succesformule van de fanfare.
Ondertussen is de ”fanfare” in feite geëvolueerd naar een harmonieorkest en verrast de jeugd ons jaarlijks met een aantal “muzikale parades”, recent “De witte villa presenteert” genoemd.
Na het afscheid van Guido Jacobs krijgt de fanfare in 2001 met Luc Van Acker, een dirigent van uitzonderlijk niveau. Onder zijn impuls werd met zeer groot succes de noodzakelijke vernieuwing van het zevende werfconcert doorgevoerd.

In 2002 vierde de fanfare met grote luister haar vijftigste jubileum. De uitgave van een lustrumboek, een herinnerings-CD en talrijke activiteiten zoals nieuwjaarsconcert, muziek in tuinen en een feestelijk werfconcert, maakten deze viering onvergetelijk.

In 2004 nam de fanfare onder impuls van haar dirigent Luc Van Acker ook terug deel aan het provinciale muziektornooi. Zij stelde zich voor in tweede afdeling en haalde grote onderscheiding. Met enorme wilskracht en inzet van al haar leden zal Sint Cecilia Welle zich verder blijven inzetten voor perfectie in opleiding en uitvoering.

2005 bracht een tweede editie van “muziek in tuinen”. De weergoden waren ons echter niet welgezind.
Ten gevolge van een bouwproject moesten wij dankbaar maar met veel spijt afscheid nemen van onze geliefde “Witte Villa”. Gelukkig waren wij welkom in het vroegere naaiatelier van de familie Abbeloos- Van den Driessche, waar wij rustig ons tiende werfconcert hebben voorbereid. Het jaar werd afgesloten met een prachtig Kerstconcert samen met Koen Crucke.

In 2007 verhuisde de fanfare naar het repitielokaal boven café “De Plesj” (vroeger café Eendracht).
Ze verzorgden dat jaar ook een prachtig concert met Jo Lemaire.

In 2008 nam dirigent Luc Van Acker afscheid. Daarmee verloor de fanfare een bekwaam dirigent. Els Moeyersoons nam de dirigeerstok over en meteen kwam voor het eerst een dame aan het hoofd van ons orkest. Els dirigeerde een schitterend 11de werfconcert in 2008. Toen zij echter nadien langdurig ziek werd diende de fanfare met pijn in het hart uit te kijken naar een nieuwe dirigent. De jonge Bart Leys uit Massemen werd aangesteld als nieuwe dirigent en kreeg als opdracht ook het 12de Werfconcert concert als een onvergetelijke muziekavond aan onze muziekgeschiedenis toe te voegen. En het werd een succes, spijts heel wat sneeuw en slechte weersomstandigheden.

Begin 2012 nam Els Moeyersoons de dirigeerstok over en onder haar leiding werd het 13de Werfconcert opnieuw een groot succes.

In 2013, na de afbraak van haar thuisbasis, café den Eendracht-de Plesj, verhuisde de fanfare naar een nieuw repetitielokaal: de oude Wellstralerfabriek in de Hertstraat te Welle. In 2014 kwam Els Moeyersoons zwaar te val en kon door haar blessures de repetities niet verder leiden. Haar broer Willem nam de dirigeerstok van haar over en dirigeerde met groot succes het 14de en 15de Werfconcert. In volle voorbereiding van het 16de Werfconcert (2018) diende Willem, wegens professionele - en gezondheidsredenen zijn ontslag in. Onze nieuwe dirigent Filip Couck uit Liedekerke nam zijn taak over en dirigeerde het 16de Werfconcert.